Avrupa birliği sürecinde emek faktör mobilitesi ve Türkiye

Abstract

Uluslararası emek göçü artan gelir eşitsizlikleri ve azalan göç maliyetleri ile birlikte dünya genelinde ülkelerin gündemini her geçen gün daha fazla meşgul etmektedir.Artan bölgesel işbirlikleri de bu göç sürecini hızlandırmaktadır. Bu çalışma Avrupa Birliği'ne (AB) katılma sürecinde olan ülkelerin ve birliğin kendisinin karşılaştığı önemli bir iktisadi ve sosyal problem olan uluslararası emek göçünü incelemeyi amaçlamaktadır. Özellikle 2004 Genişlemesi ile birlikte AB' nin gerçekte korktuğu başına gelmedi. Görünen her iki tarafından bu ortaya çıkan emek hareketliliğinden karlı çıktığı seklindedir. Fakat Türkiye'nin nüfus büyüklüğü ve iktisadi kalkınmışlık düzeyi ve AB'nin kendi içinde artan sosyal huzursuzlukları, AB'nin bu probleme daha duyarlı yaklaşmasına neden olmaktadır. Bu yüzden bu çalışma hem AB hem de Türkiye için önümüzdeki dönemlerde de önemini koruyacak tartışmalı bu konuyu arastırmayı amaçlamaktadır. Türkiye bu süreçte yani AB'ine üyelik sürecinde emek göçünün getirilerini ve maliyetlerini düşünmek zorundadır. Bu tartışma Türkiye'ninAB üyeliğine bu konuda hazırlıklı olması gerektiğini de göstermektedir. Her şeyden önce göçün, özellikle nitelikli emek göçünün, doğuracağı maliyetleri azaltmak için ülkede çalışmanın getirisini artırmak için verimliliği artırıcı politikalar izlenmelidir.Dahası özellikle Türkiye'nin ileri teknoloji gerektiren alanlarda emek açığını gidermek için mevcut AB ülkelerinden emek göçünü teşvik edici politikalar izlemelidir. Bu doğrultuda yeni üye olan ülkelerin de tecrübelerinden yararlanarak AB'ine giriş sürecinde karşılaşacağı problemleri asgariye indirecek politikalar izlenmelidir.